Kimberley begon op haar achttiende als leerling-verpleegkundige in het BovenIJ. De intensive care boeide haar direct, maar ze had ontzag voor het werk daar. ‘Ik dacht: mensen die daar werken weten alles.’
Via de opleiding voor acute opname stroomde ze uiteindelijk toch door naar de IC, waar ze sinds 2017 als gediplomeerd IC-verpleegkundige werkt. Ze ervaart het werk op de IC soms wel als zwaar, maar alle positieve kanten wegen zwaarder. ‘De dankbaarheid van patiënten en familie maakt heel veel goed.’
Volgens Kimberley is het BovenIJ als een klein dorp. ‘Het is warm en dat voelt fijn. Die goede sfeer vind ik belangrijk. De artsen zijn makkelijk benaderbaar. Ze staan open voor vragen. Je kunt goed overleggen en dus van elkaar leren. Mijn inbreng wordt ook meegenomen. Bijvoorbeeld als het spoed-interventie-team een oproep van een afdeling krijgt. Dan ga je daar samen met een intensivist naartoe en ben je echt samen aan het werk om de patiënt stabiel te krijgen.’
Kimberley heeft een dochtertje van twee jaar. Dat is goed te combineren met haar werk, omdat haar vriend ook in wisseldiensten in de zorg werkt. Haar ouders, die regelmatig oppassen, wonen vlakbij het BovenIJ. ‘Wat ook helpt is dat we onderling flexibel zijn. Soms moet je zelf of iemand anders wel eens een uur eerder weg. We springen altijd voor elkaar in. Het is een heel hecht team, we zorgen voor elkaar.’
Je bent hier: BovenIJ'ers vertellen | Kimberley: Het BovenIJ voelt warm en fijn